Het is zaterdag 18 januari 2020 als we opnieuw in San Marcos Chamil zijn. Dit keer voor de feestelijke inauguratie. Er komt al een tijdje fris drinkwater uit de kranen maar een feestje moest nog gevierd worden. Dit keer waren we met een grote vertegenwoordiging van het bestuur. Behalve Wieke, Pieter, Jan en Ineke waren ook de kersverse bestuursleden Esther en Gieljam van de partij.
Voor hen helemaal bijzonder om dit de eerste keer mee te maken. Onze knalgele gehuurde bus waar het hele gezelschap incl. Ana en een paar van haar medewerkers in zat werd bestuurd door een ervaren chauffeur. Gelukkig maar want door de overvloedige regenval was de weg spekglad geworden door de modder en de bus dreigde soms weg te glijden.
De dag ervoor was de weg nog onbegaanbaar geweest doordat een grote modderstroom de weg op was gegleden. Dus we hadden geluk dat we San Marcos konden bereiken.
In San Marcos stond een grote groep ons op te wachten incl. een paar moro’s die met maskers op al dansend een verhaal uitbeeldden.
Dit keer beginnen we met het doorknippen van het lint en opendraaien van de kraan.
Inmiddels zijn we ervaren linten doorknippers en kranenopenzetters.
De volgende uitdaging was de tocht naar de school, via een steil glibberig pad.
Met behulp van vele sterke armen kwamen we boven. Knallend vuurwerk als welkom en honderden mannen vrouwen en kinderen. Het podium stond klaar voor ons en de gebruikelijke ceremonie kon beginnen. Gebed, vlaggen, volksliederen, toespraken en kadootjes.
Veel kadootjes….op eigen initiatief kwamen de mensen dingen aanbieden, zoals mini houten stoeltjes, een gehaakte portemonneetje, geweven sjaal en een tasje met naam. Het leukste was wel de huipile (blouse) met de kleuren van de Nederlandse vlag. Heel origineel. Hoe we dat meekrijgen in de handbagage is van later zorg.
Tijdens de lunch die we daarna kregen speelde muziek. Oude houten instrumenten. Het hele dorp at mee; tamales, soep, kip, tortilla’s.
Rond half 2 was het programma afgelopen en waagden we ons, gelukkig geholpen door sterke armen, op de modderige glijbaan naar beneden.
Zonder kleerscheuren of valpartij arriveerden we bij de bus.
Tijd om afscheid te nemen.
Ook van Gieljam en Esther, die nog even op familiebezoek gingen en daarna weer naar Nederland om aan het werk te gaan. Maar voor ons allemaal, opnieuw een unieke en mooie ervaring. Adicay, de dorpelingen van San Marcos Chamil en wij kunnen trots zijn op dit fantastische resultaat.

film San Marcos Chamil
fotos San Marcos Chamil